Licówki kompozytowe – jak się je zakłada i czy warto się na nie zdecydować?
Licówki kompozytowe bardzo często wykorzystywane są w stomatologii, głównie w celu zamaskowania nieestetycznych przebarwień, skorygowania kształtu zęba, odtworzenia ukruszenia lub złamania zęba, zamaskowania diastemy itp.
W tym artykule przedstawimy specyfikę licówek kompozytowych, wyjaśnimy w skrócie, jak przebiega proces ich zakładania, a także wymienimy kilka korzyści z ich zastosowania.
Krótka charakterystyka i zalety licówek kompozytowych
Ten rodzaj licówek wykonany jest z materiału kompozytowego, który używany jest również do uzupełniania ubytków zębowych. Cechuje się dość wysoką jakością estetyczną i pozwala na spójne dostosowanie kolorystyczne do odcienia zębów sąsiednich. Licówki kompozytowe bardzo dobrze wiążą się z powierzchnią naturalnych zębów. Co więcej, odpowiednio użytkowane mogą służyć w nienagannym stanie przez ok. 2-5 lat. Niemniej trwałość tych licówek jest nieco mniejsza niż licówek porcelanowych (trwałość ok. 5-10 lat). Najczęściej efekt wizualny w przypadku obu tych materiałów jest podobny, chociaż na kompozycje po pewnym czasie mogą pojawić się przebarwienia z osadów. Z tego też powodu licówki kompozytowe przez niektórych pacjentów wykonywane są tymczasowo przed założeniem licówek porcelanowych.
Duża zaleta licówek kompozytowych to możliwość założenia ich właściwie podczas jednej wizyty w gabinecie stomatologicznym. Nie wymagają one współpracy z technikiem, więc nie trzeba czekać (jak w przypadku licówek porcelanowych) na założenie licówki. Co więcej, nie wymagają one zbyt głębokiej preparacji tkanek zębowych, więc są szczególnie polecane na zęby żywe w celu ich ochrony przed wrażliwością.
Zakładanie licówek kompozytowych
Przed założeniem jakichkolwiek licówek stomatolog musi dokładnie ocenić stan dziąseł i zębów, aby stwierdzić, czy nie istnieją żadne przeciwwskazania do wykonania tego zabiegu (np. objawy paradontozy). Co więcej, żeby powinny być wcześniej dokładnie oczyszczone, więc niekiedy konieczny jest skaling i piaskowanie. Ma to wpływ na późniejszą trwałość połączenie licówki z zębem.
Przed założeniem licówki lekarz dodatkowo określa ich kolor, kształt i wielkość, aby jak najdokładniej współgrały z naturalnym uzębieniem pacjenta. Niekiedy lekarz musi również zebrać niewielką ilość tkanek zęba lub sporowacić powierzchnię. Następnie powierzchnia zęba jest wytrawiania specjalnym kwasem, a po jego wypłukaniu stosowany jest bond, który połączy ząb z wypełnieniem. W ostatnim etapie lekarz sukcesywnie będzie nakładać warstwowo kompozyt aż do uzyskania oczekiwanego rezultatu. I praktycznie po jednej wizycie nasza kompozytowa licówka jest gotowa!
